|
Pecah Otak
Saturday, October 12, 2013 | 3:16 PM | 0 candie blossom
Assalamualaikum.
Aku tahu Allah tau apa yang terbaik untuk hamba Dia. Aku
tahu ganjaran orang yang bersabar tu besar. Tapi aku dah penat sangat. Aku tak
tahan. Aku dah penat menangis. Otak aku fikir macam-macam. 5 bulan aku diam,
aku bersabar. Aku nak lupakan kau. Aku nak hidup macam dulu. Aku sombong dengan
kau. Aku berlagak dengan kau ye macam kau kata aku usha kau macam sampah.
Baguslah kalau kau sedar aku buat semua tu. Sebab kau dah ada awek. Aku tak
suka kacau line orang sebab tu aku mengalah aku diam. Sedangkan setiap kali aku
terserempak dengan kau jantung aku macam orang marathon 100km. aku rindu kita
yang dulu. Aku rindu nak lepak dengan kau setiap kali habis sekolah aku rindu
nak date dekat tasik setiap kali hari sabtu. Aku rindu bila kau gelak. Aku
rindu dengar kau meloyar buruk. Aku rindu kau buat muka comel. Lama sangat tak
dengar suara kau, semalam baru aku dengar. Suara atuk kan? Hikmal, aku sayang
kau sama je macam dulu. Sikit pun tak berubah :’(
Kadang aku terfikir kenapa aku? Kenapa mesti aku? Tapi
takdir tuhan, siapalah boleh lawan. Sekarang baru aku faham kenapa kau
tinggalkan aku, layan aku macam tunggul. Ye aku hodoh sangat sampai semua kawan
kau nak kutuk kan? Bf mana tahan gf kena kutuk kan? Kau pun tinggalkan aku
supaya budak ni berhenti kacau aku tapi kau silap. Diaorang tetap kacau aku
sampai baling air bagai. Apa salah aku? Bila aku mengamuk, kata aku beria
bersorak bagai. Hikmal, aku penatlah. Aku mengalah dengan budak ni. Aku diam
sikit pun tak pandang diaorang. Apatah lagi senyum ke. Sebab “save your smile
for people who deserve it”. Apa yang aku dapat, kena simbah dengan air. Sedar
pun yang kau tu penakut tak mampu nak backup aku. Rugi sangat aku tak tumbuk je
si mirul dengan ipan tu. Bila diaorang pukul aku, nak juga aku tengok kau mampu
ke tak backup aku. Orang yang kau kata pernah buat kau happy kan.
“honestly. Aku sayang
kau sampai bila-bila. Okay?”
Semalam, ni yang kau kata kan. Hati aku sakit. Dah ieda
macamana? Sepatutnya, aku tak payah dm kau tegur pasal bendera british tu kalau
tak benda tak meleret sampai sini. Aku sendiri yang cari pasal. Aku sendiri
yang cari nahas. Ye, maaf kalau aku semakkan kepala otak kau. Tapi lepas aku
otp dengan kau. Aku menangis sampai sesak nafas. Lama dah aku tak nangis macam
tu. Thanks hikmal kusutkan otak aku. Maaf, aku tak boleh jadi member kau. Aku
malu. Aku takut. Aku nak lupakan kau. Aku tengok kau happy dengan ieda kan. Aku
tak nak ganggu kau. Aku faham perasaan ieda, kalau bf still contact ex, memang
pedih. Ieda, aku minta maaf. Aku tak berniat pun nak kacau relay korang. Tapi
aku penat ieda, aku penat mengalah. Asyik aku je mengalah. Dari dulu sampai
sekarang. Mengalah pun orang still pijak atas kepala kita. Orang still anggap
aku manusia paling jahat. Dah apa yang aku nak buat? Orang kata aku hasut
nisah. Aku bawa pengaruh tak baik. Allah hebatnya dugaan ni. Fitnah ni. Ejek
aku dugong dan rancang nak simbah aku air bagai lepas tu gelak. Maruah aku
dipijak-pijak. Hikmal, kalau aku ada satu pilihan, aku akan pilih tak akan
pernah suruh kau belanja aku mcd. Kalau tidak, kita tak akan kenal dan hati aku
tak akan sakit.
Maaf, lepas ni kita akan tetap macam dulu. Aku akan pandang
kau macam sampah. Aku akan buat-buat tak layan. Aku akan buat-buat tak kenal.
Aku macam dulu. Aku akan mengalah. Walaupun aku kalah, aku akan tetap fikir
yang aku menang. Walaupun, aku menangis ke. Aku tak minta simpati sesiapa. Aku
tahu aku kuat. Kawan aku ada. Hanisah, farhana, afifah,muna, anis, shikin,
aisyah semua dan lain-lain. Allah ada. Aku kuat biarlah air mata jadi teman
aku. Kalau aku ada masalah pun, aku tak kan text kau macam yang kau suruh. Aku
takkan kacau hidup kau lagi. Anggap je aku tak pernah wujud. Assalamualaikum.
|